Przejdź do zawartości

José Luis González (lekkoatleta)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
José Luis González
Data i miejsce urodzenia

8 grudnia 1957
Villaluenga de la Sagra

Wzrost

180 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Hiszpania
Mistrzostwa świata
srebro Rzym 1987 bieg na 1500 m
Halowe mistrzostwa świata
srebro Paryż 1985 bieg na 1500 m
srebro Budapeszt 1989 bieg na 3000 m
Halowe mistrzostwa Europy
złoto Mediolan 1982 bieg na 1500 m
złoto Pireus 1985 bieg na 1500 m
złoto Madryt 1986 bieg na 1500 m
złoto Liévin 1987 bieg na 3000 m
złoto Budapeszt 1988 bieg na 3000 m
brąz Genua 1992 bieg na 3000 m
Mistrzostwa świata w biegach przełajowych
srebro Rabat 1975 bieg przełajowy juniorów
Mistrzostwa Europy juniorów
brąz Ateny 1975 bieg na 3000 m
Igrzyska śródziemnomorskie
srebro Casablanca 1983 bieg na 1500 m
Mistrzostwa ibero-amerykańskie
złoto Barcelona 1983 bieg na 800 m

José Luis González Sánchez (ur. 8 grudnia 1957 w Villaluenga de la Sagra[1]) – hiszpański lekkoatleta, średniodystansowiec, pięciokrotny halowy mistrz Europy i trzykrotny olimpijczyk.

Zdobył brązowy medal w biegu na 3000 metrów na mistrzostwach Europy juniorów w 1975 w Atenach[2]. W tym samym roku zajął 2. miejsce w biegu juniorskim na mistrzostwach świata w biegu przełajowym w Rabacie[3].

Wystąpił w biegu na 1500 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1980 w Moskwie, ale odpadł w półfinale[1]. Zwyciężył na tym dystansie na halowych mistrzostwach Europy w 1982 w Mediolanie[4]. Odpadł w półfinale tej konkurencji na pierwszych mistrzostwach świata w 1983 w Helsinkach[5]. Zdobył srebrny medal w biegu na 1500 metrów na igrzyskach śródziemnomorskich w 1983 w Casablance, przegrywając jedynie z Saïdem Aouitą[6], a także złoty medal w biegu na 800 metrów na mistrzostwach ibero-amerykańskich w Barcelonie[7]. Odpadł w eliminacjach biegu na 1500 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1984 w Los Angeles[1].

Zdobył srebrny medal w biegu na 1500 metrów na światowych igrzyskach halowych w 1985 w Paryżu (wyprzedził go tylko Australijczyk Michael Hillardt[8]. Zwyciężył w tej konkurencji na halowych mistrzostwach Europy w 1985 w Pireusie, a także na halowych mistrzostwach Europy w 1986 w Madrycie[9].

1 marca 1986 w Oviedo ustanowił halowy rekord świata w biegu na 1500 metrów czasem 3:36,03[10]. Zajął 4. miejsce na tym dystansie na mistrzostwach Europy w 1986 w Stuttgarcie[11]. Zwyciężył w biegu na 3000 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1987 w Liévin[12].

Zdobył srebrny medal w biegu na 1500 metrów na mistrzostwach świata w 1987 w Rzymie, przegrywając jedynie z Abdim Bile z Somalii[5]. Po raz piąty został halowym mistrzem Europy, zwyciężając na dystansie 3000 metrów na mistrzostwach w 1988 w Budapeszcie[13]. Zdobył srebrny medal w tej konkurencji na halowych mistrzostwach świata w 1989 w Budapeszcie (przegrał tylko z Saïdem Aouitą)[14]. Na mistrzostwach Europy w 1990 w Splicie zajął 6. miejsce w biegu na 1500 metrów[15], a na halowych mistrzostwach świata w 1991 w Sewilli był 7. w biegu na 3000 metrów[14]. Odpadł w półfinale biegu na 1500 metrów na mistrzostwach świata w 1991 w Tokio[16].

Zdobył brązowy medal w biegu na 3000 metrów na mistrzostwach w 1992 w Genui[17]. Odpadł w eliminacjach biegu na 1500 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1992 w Barcelonie[1].

González był mistrzem Hiszpanii w biegu na 1500 metrów w 1976, 1979, 1980 i 1986, w biegu na 5000 metrów w 1990 i w biegu przełajowym w 1980 i 1981[18].

Był pięciokrotnym rekordzistą Hiszpanii w biegu na 1500 metrów do wyniku 3:30,92 uzyskanego 16 lipca 1985 w Nicei i dwukrotnym w biegu na 5000 metrów do wyniku 13:12,34 osiągniętego 4 lipca 1987 w Oslo[19].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d José Luis González [online], olympedia.org [dostęp 2020-07-02] (ang.).
  2. European Junior Championships (Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2019-03-14] (ang.).
  3. IAAF World Cross Country Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2019-03-14] (ang.).
  4. Glasgow 2019 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 469 [dostęp 2019-03-14] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  5. a b IAAF World Championships London 2017 Statistics Handbook [online], IAAF, s. 118 [dostęp 2019-03-14] (ang.).
  6. Mediterannean Games [online], GBRAthletics [dostęp 2019-03-14] (ang.).
  7. Ibero American Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2019-03-14] (ang.).
  8. IAAF World Indoor Championships Birmingham 2018 Statistics Handbook [online], IAAF, s. 74 [dostęp 2019-03-14] (ang.).
  9. Glasgow 2019 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 483, 488 [dostęp 2019-03-14] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  10. Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 412 [dostęp 2019-03-14] (ang.).
  11. Berlin 2018 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 570 [dostęp 2019-03-14] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  12. Glasgow 2019 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 493 [dostęp 2019-03-14] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  13. Glasgow 2019 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 499 [dostęp 2019-03-14] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  14. a b IAAF World Indoor Championships Birmingham 2018 Statistics Handbook [online], IAAF, s. 79 [dostęp 2019-03-14] (ang.).
  15. Berlin 2018 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 578 [dostęp 2019-03-14] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  16. IAAF World Championships London 2017 Statistics Handbook [online], IAAF, s. 118-119 [dostęp 2019-03-14] (ang.).
  17. Glasgow 2019 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 517 [dostęp 2019-03-14] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  18. Spanish Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2019-03-14] (ang.).
  19. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 46 i 53. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).